Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[eka]

nie rób dzieci z konieczności
bez miłości
bez czułości

trudniej będzie świat przytulić
gdy powłócząc nogami o trzeciej nad ranem
odpalasz podgrzewacz
i pampersa zmieniasz

[pallas]

i pampersa zmieniasz
i pampersa zmieszasz
ze swymi marami
na jawie uśpiony

rozbudzony
zrozpaczony
podzielony

idegoja

[eka]

idegoja – nasz supełek
id ego ja nie tylko w głowie
albo – ide goja bo szabas
nie żartuj wciąż nakaz
ma id i nocą bujnie rośnie
wyżej
po słowach skrzydlatych
nad nim w południe superego
startuje
(tratuje?)
a ego?
ego o poranku po cienkim lodzie
próbuje znowu stwora z tworem
godzić

nie grodzić
głodzić w sobie agresję
podkarmiając ulotki pokoju

[pallas]

podkarmiając ulotki pokoju
wybuchając wyrzucą odłamki
cierni

coś wpadło do oka
- wszystko wszystko nam wolno

coś wbiło się w puste serce
-zabijmy ich, przecież nic nie znaczą
albo lepiej
przedłużmy ich męki

kolce
zamknięte w bombonierce
godzą w nerki

[tabakiera]

godzą w nerki w serca w płuca
wiele bólu im zarzuca
i teolog i filozof
socjotechnik i neurolog

szary człowiek chłop i zdun

w organizmie braknie strun
a w organach brak muzyki
brak powietrza i liryki
i brak braku w tym natłoku

oby nie opóźniać kroku

[eka]

aby nie opóźniać kroku bądź gradem
wichurą cyklonem
nieczłowiekiem

stopy bose stopy
zostaną za tobą

[Lucile]

Zostaną za tobą
kłamstwa i miłostki.
Ty, niegdyś żona specjalnej troski
- w kuchni i sypialni nigdy nie byłaś sobą -
kiedy znajdziesz swój cel i przeznaczenie,
żyć będziesz w zgodzie z własnym sumieniem.

[tabakiera]

żyć będziesz w zgodzie z własnym sumieniem,
kiedy pogrzebiesz dawne cienie
marazmu, piekła i przemocy.

Nigdy nie zbudzi w środku nocy
krzyk, ani szepty, ni chrapanie.

Z własnych popiołów silny wstaniesz
po to, by żyć, oddychać, tworzyć.

Mówię ci, wiersz sam się ułoży
i z twoją myślą wypięknieje.

Wierz mi, to wszystko już się dzieje.

[eka]

Wierz mi, to wszystko się dzieje, jeszcze o tym nie wiesz,
ale złocą się drzewa, błękitnieje rzeka, rośnie
siła. Poczujesz ją nagle.

Pewność przyjdzie jak dreszcz, jak żywica niezbędna sośnie.
I wystarczy, że ty i świat: poranek, dzień, zmierzch,
a później Droga Mleczna.

Prezent – nierozpakowany wiersz.
Nie musisz być grzeczna.

[pallas]

Nie musisz być grzeczna.
Lilit odeszła od męża.
Nie musisz być grzeszna.
Córo Dawida potężna.
Po przeciwnych drogach
sporu wiecznego idziecie.
A gdzie Ewa stopę
kładzie? Tam rodzą się dzieci.