Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[Lucile]

do piekła goń, by tam gnić,
w majaków gorączce przedśnić,
zadziwiający cud pustych rąk
wszystkich niewybrzmiałych, pozaprzeszłych mąk.

I na przekór filozofii burzanu
zasiąść nad golonką z kleksem chrzanu.

[tabakiera]

zasiąść nad golonką z kleksem chrzanu
utknąć przy wielkim kuflu polanym pomału
przez piersiastą barmankę z szeroką kibicią

siedzieć i się przyglądać jak chodzą ulicą
dziewczyny w kusych kieckach i chłopcy podcięci

to wizja mojego nieba
to są moi święci

[eka]

to są moi święci – bezradne stworzenia
z nieśmiałością w oczach
a w nich drżą pytania

zepchnięte w niewidoczność
od początku same... dziwią się każdemu
kto popatrzy na nie

tak inne że nam obce
bo z ego wyprane – ciche
jak światełko wędrujące po ścianie

[tabakiera]

jak światełko wędrujące po ścianie
z małego cekinka odbity
kawałek słońca

dziecięca bluzeczka
raz jasna raz ciemna
błyszczy jasnością szczerą

i pachnie
pachnie karierą na scenie ze złotą kulą

cudną brzydulą

[eka]

cudną brzydulą i mądrym idiotą
zachwyca się świat
nudny bo skrojony podług obiegowych prawd

ta para jest inna
jej urok w tym tkwi
że kanony ma w nosie

nie zmieniajcie się – proszę
gdy reklama
przerywa mi film

[tabakiera]

przerywa mi film urwany dziś w nocy
koło dwudziestej czwartej
tuż przed piątą nad ranem
kawą dziewczyną butelką

może się wyrwę
może wstanę
może trzy dni poleżę

uciekam
uwodząc niewolę
ale na bank
po stówie
dwóch setkach
butlach butelczynach

się wyzwolę
polegając
w pajęczynach

jeszcze chwila

[Lucile]

Jeszcze chwila, moment, proszę,
bo zbyt wąski kawałek cienia
temperatury szaleństwa nie obniży.

A ja pragnę zamknąć, zbliżyć
świat za gardą nieślubnego zalubienia

[tabakiera]

nieślubnego zalubienia strzeż się
bo żądze niezdrowe nieszczere i kruche
przyrzekaj przy świadkach
ty w sukni on z muchą na białym kołnierzu
z klasą i z fasonem
bez brudnych myśli spojrzeń posuwistych

na wieki na zawsze po grób
obiecuj przy wszystkich

[eka]

obiecuj przy wszystkich którzy nie obiecywali
bo żadna z ciebie muza
pisalnik i tuz (tuza?)

obiecuj przy wszystkich i każdemu z osobna
bo pieprzyć od rzeczy dłużej już nie można
że uwolnisz świat (choć na jakiś czas:)

od swoich wersików linijek i prawd
przysięgnij pisarzom przyrzeknij poetom
choć nie będzie ci lekko

wyjść z literek mdła ek(k)o
obiecaj

[tabakiera]

obiecaj przyrzeknij na pewno
nie wierzę ci szczerze wiem jedno
że jęzor rozpuści się sam
- tak zwykle bywa u dam

jak z rozpuszczonym jęzorem
mam wypowiedzieć się w porę?