Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[eka]

do powrotu nieskory bo czarne są zbiory
ciał nie odbiera niech matki ból zżera
groźne dzieci i ciężarne wroga zabija
wszak mężny to czyn – wielka chwila
a w niej on – władca nieustraszony
wściekłością i strachem zniewolony
on car on pan

jaki ma na Polskę plan

[jaga]

Zasada zabawy polega dopisywaniu kolejnego wiersza o minimalnej ilości czterech wersów, maksimum sześć.
Początkiem kolejnego wiersza jest ostatni wers poprzedniego. - I tego się trzymajmy
***
jaki ma na Polskę plan - któż to wie
jaki diabeł siedzi w nim
i co osiągnąć chce
Dość!!! - krzyczymy. opamiętaj się

[eka]

od 3 lat zasada - od czterech do sześciu wersów - jest martwa,
ale oczywiście można się nią kierować,
nikt Ci nie zabroni, Jago


Dość!!! - krzyczymy. opamiętaj się, dziadu!
Złam imperialne, okrutne zasady.
Siła? Podstępy? Większy więcej może?
Knut, zsyłka, łagier - stawiasz nam drodze.

Lecz twój czas się kończy.
Pamięć zło utrwala.
Już ściągają chmury.
Odejdź, póki możesz.

[eka]

odejdź póki możesz
szary gostek orze pazurami
i obsiewa do końca
egoizm jak pożywny gnój
strach mdły jak siąpawica

nieczułe odłamki pękają
korzenie przerastają jelita
łodygi-języki wypełzają z ust

w kolejnym tygodniu nie naszej wojny
pójdziemy wiosną nad Styks
broń rzucimy trupom

inaczej nie będzie

[tabakiera]

inaczej nie będzie niż będzie
poczekaj
a może odnajdziesz w kamieniu
człowieka
a może zrozumiesz co chore zawiłe
czas płynie noc płynie dzień będzie

masz bilet?

[eka]

Masz bilet? Naprawdę? Ukradłeś go dla mnie?
Wiesz, że wszystko zmienną, czas nie był i był.
Czy będzie? Dla kogo? Na jawie czy we śnie?
W największym wymiarze? Los - podróżnik wskaże.
Nie my.

Konstelacje rosną na życia cmentarzu.
Myśl pożera pył.

[tabakiera]

Myśl pożera pył - pożarty
pył zamienia się w meandry
tylko rzeki brak
i wody
pył się snuje przez przewody
myśli
nie ma już
spylona

ale nie jest jeszcze po nas

[eka]

ale nie jest jeszcze po nas
Uroboros wciąż połyka skołtunione myślosłowa
dajesz – biorę
kroję nowe
ile przy tym jest zabawy
nad ogniskiem sagan kipi – żur gotowy
a składniki tylko z głowy

w jadłospisie oprócz zupki (okraszanej pająkami)
pasztet bywa na śniadanie
przemielona tkanka łączna
móżdżek ptasi żółć wątroby list laurowy
tu i ówdzie garść kursywy aby wszystko się związało
żremy toto na surowo

pysk otwarty - ogon pełny
istniejemy

[tabakiera]

istniejemy - tkwimy wiernie
aż do końca
on bezwiednie
nie nadejdzie

nie ma końca
póki chłopy mają prącia

[eka]

póki chłopy mają prącia a kobity srom
wciąż lata nad nimi niewidzialny dron
prawieczny naprowadzacz argusowym okiem
rozpyla feromony nad bezpiecznym mrokiem
i nie ma gdzie się schować ten pan i ta pani
(lub pan z tamtym panem i z tą panią pani)
do ustępstw zmuszani w chemii unurzani
od wewnątrz spalani
ani to wygrani ani to przegrani
na końcu rozdani znowu będą sami
w tej nadludzkiej grze