Ańtop - smacznie i po polsku

[skaranie boskie]

Nawet po Wielko Polsku
Ańtopf to poznańska nazwa, wywodząca się z języka niemieckiego (Eintopf) naszej, polskiej zupy, o której tak pięknie pisał Brzechwa w wierszu "Na straganie" słowami:

...po co wasze swary głupie?
Wnet i tak skończymy w zupie!

Podobnych ciekawostek językowych można na pęczki znaleźć w naszym ukochanym języku, szczególnie zaś w jego regionalnych odmianach. Wkrótce napiszę o innym germaniźmie.

[411]

Jakiej zupy? "Naszej, polskiej"? Eintopf to rodzaj potrawy, nie zupy. Wprawdzie przypomina nieco konsystencja gesta, zawiesista zupe, ale nia nie jest. To danie jednogarnkowe - przekladajac jeden do jednego. Blizej Eintopfowi do polskiego bigosu, lub tzw fasolki po bretonsku.

[skaranie boskie]

Zgadza się, Józefino.
Jednak ja nie o Eintopfie, a o wielkopolskim ańtopie. To drugie zdecydowanie jest zupą. Gęstą zupą jarzynową. Od bigosu różni się składem i jednak trochę gęstością.