Zaistnienia

[eka]

Moje imię

Wtedy nie miałam pojęcia, że imię, którym w samotności lubiłam się nazywać, można przy odrobinie dobrej woli połączyć z kwitnieniem i podłogą. Odkryłam ową relację dopiero parę lat później, w szkółce ucząc się podstaw angielskiego, i dopiero na studiach sprawdziłam jego etymologię, bynajmniej niezwiązaną z zimnymi morzami Północy.
W dorosłości po prostu gdzieś je w sobie zgubiłam.
Ukochane imię dzisiaj rano przypomniał stary tramwaj. Pojawiło się zaraz po informacji o dacie i godzinie, bo właśnie 20 czerwca obchodzi imieniny.

Kwitnienia na podłogach i w najdalszych horyzontach, moja Florentynko, Tynko, Flonko, Flo – szepnęłam, uśmiechając się do małej dziewczynki odnalezionej w sobie.