"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu

[szczepantrzeszcz]

Zaglądaj częściej. Ekspres do kawy to takie urządzenie, którego używamy codziennie, chociaż...

Wstyd miłośnikom ekspresów się przyznać. Dla Szczepana prawdziwą kawą jest taka, która ostatnim łykiem w zębach zazgrzyta.

[falkon]

Dobre

[Alicja Jonasz]

"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu fr.59
Przyjacielu, czy się wyspałeś?
W Sarniej Dolinie zagnieździł się bocian. Co dzień o świcie przyjaźnie klekoce mi do ucha, jakby wiedział, że wkrótce, kiedy tylko na ścieżce zaszeleszczą pierwsze liście, przyjdzie nam razem wybrać się w podróż.
- Dzień dobry - odpowiadam, przeciągając się w gnieździe pościeli. - Co tam u ciebie, skrzydlaty druhu?
A on rozprostowuje skrzydła - obłoków baldachim, i długo trzepoce nimi w promieniach wschodzącego słońca.

W Sarniej Dolinie pękają pąki jabłoni.

***
Drogi przyjacielu, wiosna budzi nadzieję. Balansując nad płatkami kwiatów niczym zbudzony z nocnego odrętwienia koliber, chwytam jej drobinki zawieszone w wilgotnym powietrzu i sycę się nią, sycę bez opamiętania.
To tak niewiele, a pozwala przeżyć kolejny dzień...

[Nevermore]

Pamiętam Twoje opowiadania sprzed lat. "Bajki dla mojego przyjaciela"? Chyba jakoś tak to było... W każdym razie tutaj widać, jak bardzo się rozwinęłaś, jak zmienił się Twój styl pisania. Jedno, jednak pozostaje niezmienne- pisaniem dotykasz duszy. Niektóre fragmenty wręcz bolą... Poza tym wspaniałe metafory, porównania, fantastyczne uosobienia. Gratuluję. Nigdy nie przestawaj pisać

[Alicja Jonasz]

"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu fr.60
Drogi przyjacielu, dziś ze snu wyrwała mnie cisza. Nie mówiła nic, lecz jej smutne, brązowe oczy wyrażały więcej niż jakiekolwiek słowa. Przygarnęłam ją do siebie jak przytula się spragnionego ciepła kociaka, a ona wniknęła w moje serce i postanowiła już tam zostać...
W Sarniej Dolinie pachną poziomki i świerszcz co wieczór daje koncert.

[Lucile]

dziś ze snu wyrwała mnie cisza. Nie mówiła nic, lecz jej smutne, brązowe oczy wyrażały więcej niż jakiekolwiek słowa.

"Cisza o brązowych oczach", jakie to ładne: jak kasztany, jak orzech, a może jak mleczna czekolada?
Były smutne, więc raczej... gorzka czekolada.

Alicjo, bardzo się ucieszyłam Twoją wizytą na 8p. Brakowało tu Ciebie i Twoich nostalgiczno-filozoficznych listów z Sarniej Doliny.
"Przygarnąć ciszę do siebie" - wiele mówiący, piękny obraz, czy to zgoda na pogodzenie się z tym co nieuchronne?
Dojrzałe i wzruszające.

Dobrze, Alicjo, że jesteś, i pisz, proszę.

Pozdrawiam
L.

[szczepantrzeszcz]

Koronawirus nie dotarł do Sarniej Doliny, a nawet gdyby dotarł...

[Alicja Jonasz]

Luci, tak ładnie mnie witasz! Dziękuję!
Szczepanie tam nie dotarł! pewnie wystraszył się tych duchów, achów, echów i ochów...

[szczepantrzeszcz]

A może dotarł i sarny powiedziały mu Miłoszowy wiersz, ten o końcu świata? Wirus przekonał się, że innego końca świata nie będzie poczym złagodniał.

[eka]

Cudne te Twoje Zapiski z Sarniej Doliny, dziś - pięknie o smutku.