"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu

Wiadomość

Alicja Jonasz · #181 Post autor: **Alicja Jonasz** » 11 lis 2020, 12:13

Kudłaty Listonosz musi istnieć! koniecznie

pozdrawiam, eko :kofe:

Alicja Jonasz · #182 Post autor: **Alicja Jonasz** » 11 lis 2020, 12:14

"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu fr.78
Drogi przyjacielu, szukam cię w twarzach napotkanych ludzi. Najpierw dyskretnie zaglądam im w oczy, czy są aksamitne jak kasztany, i w powietrzu palcem obrysowuję kontur ich ust, czy pasuje do kształtu twoich.
Potem przytulam ich oddech z nadzieją...
***
Drogi przyjacielu, chciałabym pocieszać ludzi samym tylko spojrzeniem albo myślą, czasem tak kruchą i płochliwą jak kuropatwa spotkana wśród ośnieżonych traw. Pocieszać tych, którzy pocieszenia potrzebują i tych, którzy zamykają przed nim drzwi. Być jak delikatny pączek kwiatu wtulony w gałązkę czereśni - obietnicą wiosny...
***
Kochany, dużo dziś spacerowałam. Nie czułam się sama ani nie bałam niczego, bo twój cień przez cały czas był ze mną. Trzymał mnie za rękę i tak głośno wzdychał, jak człowiek, gdy bardzo tęskni. Nie pytałam go o nic ani on nie odzywał się do mnie. Nasze milczenie miało kolor brzozowych liści pieszczących nas w stopy...
***
Drogi przyjacielu, nie jest łatwo być czyimś aniołem stróżem. Moje skrzydła są zbyt słabe, aby kogokolwiek ochraniać. Sterczą z pnia ciała jak nagie konary bezlitośnie szarpane przez wiatr...

Alicja Jonasz · #183 Post autor: **Alicja Jonasz** » 13 lis 2020, 10:00

"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu fr. 79
Drogi przyjacielu, zanim ścieżki pogubią się we mgle i wszystko wokół stanie się bezkształtne i nijakie, pomyśl, że na końcu każdej z nich czekam ja - twój anioł stróż.

#184 Post autor: **Lucile** » 13 lis 2020, 10:41

Alicja Jonasz pisze: ↑
13 lis 2020, 10:00
zanim ścieżki pogubią się we mgle i wszystko wokół stanie się bezkształtne i nijakie, pomyśl, że na końcu każdej z nich czekam ja - twój anioł stróż.

Gdybym taką wiadomość dostała, poczułabym się bezpieczna, zaopiekowana i spokojna.
Takie słowa, to balsam na rozhuśtane emocje.
Bardzo lubię Twoje pisanie, Alicjo, to jakby dobry - choć nieco nostalgiczny - punkt "zatrzymania" w tym zewnętrznym zawirowaniu i niepewności.

Pozdrawiam
L

#185 Post autor: **eka** » 13 lis 2020, 18:34

Fragment 79, części XXIV - pozazdrościć Alicjo literackiego diariusza z Sarniej Doliny. Piękne i mądre zapiski z magicznego miejsca. Zbudowałaś stabilny, rozłożony w czasie wszechświat, do którego tak chętnie się powraca.

:kofe:

Alicja Jonasz · #186 Post autor: **Alicja Jonasz** » 14 lis 2020, 16:12

Luci i eko, dobrze byłoby wypić kiedyś razem kawę

Alicja Jonasz · #187 Post autor: **Alicja Jonasz** » 14 lis 2020, 16:13

"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu fr. 80
Drogi przyjacielu, teraz, gdy dni takie krótkie, dużo przesiaduję w cieple i czytam listy od ciebie. Ten z piórkiem dzikiego gołębia w kopercie pisałeś nad grobem matki, ten w górach na szlaku - pachnie jeszcze żywicą i snami o wspólnej wycieczce. A ten w dniu twojego wyjazdu znalazłam w dziupli starej wierzby. Jest najkrótszy ze wszystkich.
Tylko dwa słowa, nic więcej...

#188 Post autor: **eka** » 14 lis 2020, 16:21

A dzisiaj pisałby na klawiaturze fona i ani piórka, ani żywicy, ani wierzby... stare czasy miały głębię.

Na razie tak:

:kofe:

Alicja Jonasz · #189 Post autor: **Alicja Jonasz** » 14 lis 2020, 16:54

"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu fr. 81
Drogi przyjacielu, rankiem zadzwonił Zenobiusz.
- Alka, jak ci się żyje w tej twojej pustelni? - wypalił na powitanie i nie czekając na odpowiedź, zaczął swój wykład o biedzie, która zalęgła mu się w portfelu.
Słuchałam cierpliwie, a kiedy skończył i w słuchawce zaległa kojąca cisza, szepnęłam:
- Zawsze to raźniej z biedą niż samemu na świecie.
A potem długo rozmawiałam z twoim cieniem. Był radosny jak nigdy i ciągle powtarzał, że wkrótce przyjedziesz.
Czy to prawda, kochany?

Alicja Jonasz · #190 Post autor: **Alicja Jonasz** » 14 lis 2020, 19:08

"Ekspres do kawy" cz. XXIV - Przyjacielu fr. 82
Drogi przyjacielu, jest tyle pytań, które chciałabym ci zadać. Jedne z nich zaglądają głęboko w przeszłość, do czasów, kiedy Sarnia Dolina była niczym korab Noego niosący nas ku obiecanym brzegom. Inne żyją tu i teraz - budzą się o świcie, szybko piją kawę, często nie dojedzą, i pędzą do lasu, gdzie bez wytchnienia aż po zmrok poszukują dawnych nas. Bezskutecznie... Są i takie, które z nadzieją wybiegają w przyszłość. Cierpliwe i ufne, wierne jak Penelopa, wciąż czekają.
Te lubię najbardziej...
***
Drogi przyjacielu, tej nocy śniło mi się, że wypadł mi ząb. Babcia Franciszka, najlepsza z wiedźm, zawsze mówiła, że taki sen źle wróży. Zanim więc pierwszy promień słońca zakradł się do sypialni, ukryłam sen ze złą wróżbą pod poduszkę. Nikt o nim nie wie.
A potem przyśnił mi się Ktoś Ważny...