Bajka toaletowa

[Marcin Sztelak]

Niezbyt długa, bo papier się kończy. Taki mały, intymny kryzys, nie do zażegnania z powodu pustki w portfelu. Nie wspominając o koncie, ani kącie, w którym zwykłem przechowywać drobne. Na tak zwaną czarną godzinę, pewnie dlatego nic nie widać. Ciemność i poprzelane żarówki, ze szczególnym uwzględnieniem lodówki. Pustej niczym bliskie okolice biegunów zimna.
Tymczasem za siedmioma rzekami, morzami, lasami, górami (do wyboru) temperatura umiarkowana, ciśnienie niskie, przejściowe zachmurzenie z przelotnymi opadami. Do tego ciche dni pomiędzy księżniczką a rycerzem, smok na urlopie, król ma inne sprawy.

Ja natomiast oddam królestwo za starą gazetę.

[lczerwosz]

Czarna rozpacz w czarną godzinę czarnej nocy. Świeci tylko czarne światło. Podobno nie ma zła, jest tylko brak dobra, podobnie jak z ciepłem. W wszyscy czują, jak zimno się rozchodzi żelbetonowymi mostkami, nieprzytuloną dłonią. Nie sposób utrzymać się na powierzchni, trzeba się okopać by trwać. Ale zaraz przyjdzie właściciel i upomni się. Przyniesie jedną rolkę. Cena wyniesie połowę tego, co chciałeś zapłacić dopiero co. Bez negocjacji i zaraz do rozliczenia.

[mirek13]

Fajny tekst.
Ja w czarnej dupie (i dosłownie i w przenośni), a świat się dalej kręci i żyje swoimi sprawami.
No, jak on tak może?

[eka]

Za Mirkiem... bardzo fajny, wyjątkowo sprawnie napisany kawałek.
Mam nadzieję, że to tylko fikcja literacka