• Nasze rekomendacje
  •  
    UWAGA!
    JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
    admin@osme-pietro.pl
    PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
     
  • Słup ogłoszeniowy
  •  
    Demokracja jest wtedy, gdy dwa wilki i owca głosują, co zjeść na obiad.
    Wolność jest wtedy, gdy uzbrojona po zęby owca może bronić się przed demokratycznie podjętą decyzją.

    Benjamin Franklin

    UWAGA!
    KONKURS NA TEKST DISCO POLO ROZSTRZYGNIĘTY!

    Jeżeli tylko będziecie zainteresowani, idea konkursów powróci na stałe.
    A oto wyniki



    JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
     

Bez rozgłosu

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Alek Osiński
Posty: 6557
Rejestracja: 01 lis 2011, 23:09

Bez rozgłosu

#1 Post autor: Alek Osiński » 26 wrz 2018, 00:47

Deszcz sączący się na kamieniczki starego miasta
wyzłaca mosiężne okucia latarni i Sędziwój
w omszałej szacie, stąpa bezgłośnie, rozsiewając
liściasty bilon. Świat obrócił się w proch

i teraz na powrót próbuje scalić; klucząc
wśród szkieletu scenografii, układa kamień
na kamieniu. Żadna filozofia, a przecież
ześlizgują się z siebie, tłukąc z łoskotem

o kocie łby, zakute w sen srebrny
który wszem i wobec wieszczy. Nie przejdziecie
i wszystkim nam ciała zaczynają ciążyć
jakby nie mogło ich dotyczyć żadne rozwiązanie.

Awatar użytkownika
Lucile
Posty: 4805
Rejestracja: 23 wrz 2014, 00:12
Płeć:

Bez rozgłosu

#2 Post autor: Lucile » 26 wrz 2018, 15:30

Witaj Alku,
jak to dobrze, że jesteś i raczysz nasz takimi strofami. Czytam, i chociaż robi się melancholijnie, serce pławi się w „miodowej, poetyckiej” rozkoszy.
Widzę namalowany przez Ciebie obraz. Sędziwój (1566 – 1636) absolwent tej samej Alma Matris, jaką i ja, wieki później ukończyłam i związałam z nią całe życie. On był filozofem, lekarzem i dyplomatą, ja tylko muzeologiem i kustoszem. Uczony Sędziwój, który utrzymywał kontakty z równie uczonymi osobistościami ówczesnego świata nauki, wpływ wywarł także na takie filary wiedzy, jak Issak Newton, czy Antoine Lavoisier.
Alek Osiński pisze:
26 wrz 2018, 00:47
klucząc
wśród szkieletu scenografii, układa kamień
na kamieniu. Żadna filozofia, a przecież
ześlizgują się z siebie, tłukąc z łoskotem

o kocie łby,


Odebrałam te wersy, jako swoiste nawiązanie do jego dzieła „De lapide philosophorum” z 1604 roku.
A dokładnie ten fragment,
Alek Osiński pisze:
26 wrz 2018, 00:47
zakute w sen srebrny
który wszem i wobec wieszczy.
z kolei, kieruje mnie do znakomitego obrazu Jana Matejki, namalowanego 1867 roku, „Alchemik Sędziwój i król Zygmunt III”.
Malarz przedstawił moment, kiedy alchemik dokonuje transmutacji srebra w złoto.
Już kiedyś, pod czyimś wierszem, przepraszam, nie pamiętam czyim, analizowałam to malowidło, więc tu zaniecham, ale, wg mnie, Twój wiersz pozostaje w tym klimacie.
Alek Osiński pisze:
26 wrz 2018, 00:47
Deszcz sączący się na kamieniczki starego miasta
wyzłaca mosiężne okucia latarni i Sędziwój
w omszałej szacie, stąpa bezgłośnie, rozsiewając
liściasty bilon. Świat obrócił się w proch

i teraz na powrót próbuje scalić
Alek Osiński pisze:
26 wrz 2018, 00:47
Nie przejdziecie
i wszystkim nam ciała zaczynają ciążyć
jakby nie mogło ich dotyczyć żadne rozwiązanie.
Wystarczy spojrzeć w oczy księdza Piotra Skargi wpatrzonego w Sędziwoja, by zobaczyć w nich sceptycyzm, podejrzliwość i niemalże wypisane słowa: marność, nad marnościami i tak obrócimy się w proch – nie ma innego dla naszych ciał rozwiązania, Nie ma!
Alek Osiński pisze:
26 wrz 2018, 00:47
Świat obrócił się w proch
A z naszymi ciałami, i tak - „świat obróci się proch”.

Bardzo Ci, Alku, dziękuję za te chwile wzruszeń i refleksji.

Serdeczności przesyłam
L
Non quivis, qui vestem gestat tigridis, audax


lucile@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
eka
Posty: 16787
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

Bez rozgłosu

#3 Post autor: eka » 27 wrz 2018, 15:01

Świat z prochu chce scalić się na nowo - bez rozgłosu. Nie da się - mówią klimatyczne, malarsko-rzeźbiarskie metafory tego wiersza.
Pierwszy na podium alchemik najjaśniejszej Rzeczypospolitej też nie zaradzi. Rozbita na części pierwsze materia kogoś/czegoś innego potrzebuje. Nieważkości. Bo budowla z prochu w kamienie przemienionego - z hukiem rozsypie się o kocie łby, zakute w sen srebrny. Biały krzyż Salomei to też brak rozwiązania?
Pierwsza zwrotka tak malarska, tak filmowa, że kapelusz z głowy, Alku.

Awatar użytkownika
Jana
Posty: 214
Rejestracja: 02 sie 2018, 10:59
Płeć:

Bez rozgłosu

#4 Post autor: Jana » 29 wrz 2018, 16:07

.
Ostatnio zmieniony 29 paź 2019, 07:57 przez Jana, łącznie zmieniany 1 raz.
Nie jesteś kroplą w oceanie. Jesteś całym oceanem zawartym w kropli – Rumi

Marcin Sztelak
Posty: 5184
Rejestracja: 21 lis 2011, 12:02

Bez rozgłosu

#5 Post autor: Marcin Sztelak » 30 wrz 2018, 16:06

Piękny klimatyczny wiersz, świetnie ubrany w słowa. Sen srebny w kroplach deszczu.
Po wieszczy dałbym dwukropek.

Pozdrawiam.

Alek Osiński
Posty: 6557
Rejestracja: 01 lis 2011, 23:09

Bez rozgłosu

#6 Post autor: Alek Osiński » 01 paź 2018, 16:33

Jasne, Jano, jest nawiązanie do Snu srebrnego...

Lucile, Twoja wiedza z zakresu historii sztuki budzi podziw. Szacun.

Dziękuję pięknie Wszystkim za podzielenie się refleksją :)

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”