cyt

[tabakiera]

gdzie się podziały szarobure świerszcze
które schowaną przed zimą zieloność
zmieniały w błękit a on gdzieś za szafą
mnożąc się kurczył ciepłym dotykaniem
otulał okna ściany i horyzont

wtedy

wzuwałeś kapcie w słodkie reniferki
a dom był cały świętym Mikołajem
który przez okno rozrzucał prezenty
ze wszystkich wierszy i ze wszystkich bajek

wymiatam skrzydła trzymam w garści struny
nut nie pamiętam coś cyka zza ściany
może to zegar może świerszcz jedyny
wiecznie zielony w szarość zaplątany

[eka]

Motyw ubi sunt celnie tu wykorzystany. Od razu nasunął mi się mistrzowski wers "Lecz gdzie są niegdysiejsze śniegi" autora Testamentów.
Polski wątek też jest: świerszcz cykający w kominie, coś tam załka, wiadomo:)
Nostalgia za cudownymi momentami, jakże pięknie podana.