the secret of synthesis

[AS...]

składam się tylko z deszczu
w niebieskim powietrzu

wirują ziarna piasku z rozbitej klepsydry

i kilka liter z napisu na murze
strąca milczenie
które mnie przeżyje



https://www.youtube.com/watch?v=osTq75dBFHI

[AS...]

zamieściłem tutaj, bo utwór będzie się składał z dwóch części;
drugą będzie "the secret of analysis";

[lczerwosz]

Już w tej części jest synteza. Zestawienie materii i ducha. Piasek, powietrze, deszcz, mur, aczkolwiek mają swoje atrybuty - masę, kolor, to same nic nie oznaczają, nie mówią. A czymże jest napis na murze, jeśli napisany choćby kredą. Czymże jest krzyk, emocja rozpaczy, cierpienie i jeszcze mniej materialne, milczenie. Nauka szuka od dawna materialnego, neuronalnego substratu myśli. Podobno emocje to chemia, czyli połowę nieskończoności już wiemy (akurat ).
Czekam na drugą część. Skończoną?

[biegnąca po fali]

[Marcin Sztelak]

To sztuka w kilku słowach zawrzeć tyle myśli, bardzo dobra, syntetyczna poezja.

Pozdrawiam.

[eka]

Oby milczenie nie przeżuło podmiotu za jego życia:)
Trzeci wers bardziej wiążę z tymi pod nim, bo piękno pierwszego obrazu chcę zostawić niemal jednorodne.
Bardzo udana, smutna miniatura w oceanie spokoju.

[Hosanna]

robi na mnie wrażenie ten opis śmierci

a może o jej braku

przecież ten ktoś kto był kimś
teraz jest kroplami deszczu w niebieskim powietrzu
ale JEST

zmienia tylko formę

po śmierci klepsydra mówi jeszcze jakiś czas o umarłym
może i twórczość też zostanie
ale tylko jakiś czas
w końcu po każdym i po całej ludzkości zostanie tylko cisza

zresztą niepotrzebnie strącam milczenie które mam w sobie po tym wierszu

to przepiękna głęboka miniatura o rzeczach nieskończonych i przemijających zarazem

[em_]

Witaj,
ten wers z klepsydrą - bez szału,i chyba wiele by nie zmieniło, gdyby go wyciąć;
reszta jednak bardzo na tak
pozdrawiam