na oścież

[marekch]

Najpierw pojawiła się poszarpana fala krwi
książka stuknęła o ręce i zawisły kościste
słowa i jeszcze bardziej kościste
i najbardziej uroczyste pytania

nie wiedziała o czym przeczytała przed
momentem ani w jakim to było języku
spostrzegła czarnymi źrenicami pod równie
czarnymi rzęsami błysk ambulansu

targnęła swoje ciało i oparła w całości
na miednicy jakby miało urodzić albo począć
nagle usłyszała kanarka ubranego jak u cioci
na imieninach w sweterek i czapeczkę

zaczęła rozkruszać łupiny odpowiedzi na
te wszystkie podniosłe zapytania a potem
zsunęła kolana rozsunęła firanki otworzyła
okno i zaczęła jeszcze szczęśliwiej śpiewać

[lczerwosz]

czy umarła nie dojechawszy na sygnale do?

[Marcin Sztelak]

Chyba jednak za wiele patosu, a na marginesie to chciałbym zobaczyć tego kanarka.

Pozdrawiam.

[Hosanna]

szaleństwo i śmierć to fascynujące połączenie
nie dziwię się że bohater wiersza stara się zaglądnąć w jej widzenie i słyszenie
bo to inny świat
tajemniczy i pełen objawień