Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[tabakiera]

wsiąknę w ziarenko piasku
obok miliardów ziaren

będę częścią świątyni
i sakramentem

jeśli dasz wiarę

[eka]

jeśli dasz wiarę – nie stracisz
umocni się w tobie
mnożenie przez dzielenie
prastara przypowieść

przyrastaj – tyle świata wokół
twórz się w cudzych oczach
będzie ciebie więcej
w innych dniach i nocach

[tabakiera]

w innych dniach i nocach
zbyt ciemno zbyt widno zbyt głucho
blisko ale osobno
bardziej przeczuciem niż myślą
obok na wprost odwróceni

nie wiem nie widzę potykam

[eka]

nie wiem nie widzę potykam się o siebie
we wnętrzu szuflady o kąt nazbyt prosty
prowadnice i zawias

iść trzeba nad rzekę
w splocie brzegu i nurtu oddychać głęboko
przy pięknie

[tabakiera]

przy pięknie stanął raz piękniś
i selfie
chciał strzelić
potem
na fejsa wkleić

piękno niegłupie
niepróżne
niełatwe
się nie ujęło
niestety

efeb sam świeci
z tapety

[eka]

z tapety fałsz płynie i trwoga
odwieczny imperatyw żeński
wręcz sacrum – muszę się podobać
bez pudru nadejdzie stan klęski

maseczki podkłady i kremy
cienie kredki tusze i szminki
ach kosmetyczko
och lustereczko
piękniejsza jestem i będę

a świat ma radochę
czas upiornie się śmieje
dziewczynko – porzuć nadzieję
bądź wolna od beauty mantry
kiedy dojrzejesz

[tabakiera]

kiedy dojrzejesz nie będziesz śliczna
córeczko diaboliczna
teraz
wyszczerzaj białe ząbki
uśmiechaj słodko
bądź mądrą idiotką

[eka]

bądź mądrą idiotką
twórz sprawdzony schemat
radzą wszystkie ciotki (kobietki niespełnione
lecz za to z ogródkiem i willą na stanie)

życie z głupszym od siebie nie bajka nie dramat
chcesz pozbawić się wyzwań
omijaj mądrego

[tabakiera]

omijaj mądrego łukiem szerokim
bo mądry z ciebie już zrywa boki
wnet stracisz gębę
i podniebienie
wszystko mądrala zerwie z ciebie
zostawi nagim w oczach gawiedzi

głupot nie będziesz swobodnie bredził

[eka]

głupot nie będziesz swobodnie bredził
chyba że spotkasz mędrca na drodze
posłucha ciebie – bez słowa przejdzie

zepnij się wściekaj gniew nie pomoże
odwieczna prawda – dureń i mędrzec
światy odległe