Prozac

[Alek Osiński]

Wycie to głównie praca z oddechem.
Diva się uśmiecha, rozumie skalę
lecz sens dociera dopiero po chwili.
Ale czy to starczy za odpowiedź?

Nisza czystej miłości i sztuki.
Karma znaleziona w plastikowej torbie
na brzegu śmietnika.
I to jeszcze nie wszystko.

*
Prozo, dziękuję, że mnie odkryłaś.
Nie wiem jak ci okazać oddanie.
Może pisząc na ścianach wyznania
będę mógł z tobą zostać na zawsze.

Tu gdzie nikt nie trafi ze swoim:
a nie mówiłem. Czytałem cię cierpiącym
i umierającym (gaworzyli, chociaż woleliby
kląć) mrówkom, chomikom, psom
mimo, że bałem się - znowu zaczną
dawać sobie po cichu nadzieję.

Prozo, matko
nie myślę się z ciebie śmiać.

*
Prozo, W literaturze było już tyle
wyglądania z pociągu
że na zawsze został nam wiatr we włosach
i jak to wygląda, gdy chcesz poprawiać
interpunkcję, a kosmyk na czole wariuje.

Pomachajmy skrzydełkami i wio
zanim się odechce zmieniać
to co ludzkie w brzemię
nie do uniesienia

chociaż, że mimo tego i dla tego, prozo
żyjesz.

[Lucile]

Alku, teraz tylko tak na gorąco, bo powieki już same mi się zamykają. Jestem na tak Bardzo mi ta proza - prozac odpowiada. Zażyłam i ukontentowana oddam się w objęcia Morfeusza.

Dobranoc
L.

[eka]

Prozak na prozę życia.
Poezja z prozy na wiatr. Nie do uniesienia.

[Alek Osiński]

Ano zawdzięczamy niejedno i to pewnie z wzajemnością ; )

Dzięki za komentarze. Pozdrawiam : )

[tabakiera]

Chyba trochę nudna i monotematyczna ta proza, ale bez niej nijak żyć.
Dla świeżości prozac potrzebny od zaraz.

No jak tu nie być monotematycznym, jak życie wciąż te same scenariusze zapodaje.
Z pociągiem w tle.

[Marcin Sztelak]

Wiersz o prozie? Bardzo dobry pomysł i bardzo dobre wykonanie. Ciepły utwór, doskonały na dziś.

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Wszystko wydaje się takie samo
a jednak inne jest wszystko...; )

Dzięki. Pozdrawiam.

[em_]

Noo, napisało Ci się jak jednym tchem :-)
dla mnie świetne

[Alek Osiński]

Dzięki : )