Rozbudzenie

[Leon Gutner]

Widzisz nawet łokieć swój kocham
bo raz był twoją własnością
/H. Poświatowska/


Oto kolor wiatru
pragnie objąć księżyc
może spychać słońce
w miejsce gdzie zatęskni

czujesz jak to dobrze
pchać czas przez przestrzenie
zrywać stare liście
w górach sypać śniegiem

to niezłomna siła
budzi wielkie fale
do dusz wpycha miłość
choćby i z oddali

smaga twarze deszczem
drażni skórę drzewa
składa tęczy pierścień
wieje
tańczy
śpiewa

dni maluję szczęściem
koloruje cienie
tak jak ktoś jest we mnie
małą cząstką ciebie

płynie prosto w burzę
robi to gwałtownie
często nocą budzi
żeby nie zapomnieć

[Leon Gutner]

Pozdrawiam i dziękuję El.

Z ukłonami L.G.