Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[eka]

Źle o nich świadczą bieżące fakty, odpuść też sobie
tych spokorniałych, pasem ćwiczonych
już od zarania.

Każdą pięść ojca tobie oddadzą, na własnej skórze
poczujesz razy. I płakać będziesz nad synem, córką,
kiedy ze szkoły powrócą z czwórką.

Tyran domowy musi mieć rację: podejdź do płotu!
Taki jest dziadek, synek endeka. Prymus z UJ-otu
rękę ma ciężką, zasady twarde.

Często powtarza: Homo homini lupus est.
Ech, pytaj babci, rajem czy piekłem,
jej życie jest.

[tabakiera]

jej życie jest czyśćcem
często tak bliskie
niebu
gdy zwiewa
bo uciec trzeba
w chmury
od trudu i znoju

czasem w małym pokoju
ktoś poważnie dopiecze
ogniem
żarem
iskierką

lubi drobne ciepełko
lecz to jest inne niż ogień

żyjąc pod dachem z wrogiem
czuje jak wiara jej płonie

ale to jeszcze nie koniec

[eka]

ale to jeszcze nie koniec końca
(ta myśl nad ranem
odgarnia ciemność jak jego palce
kosmyki z czoła)

w niebie bywała
dotknęła piekła
czyściec – uczył pokory

gdzie teraz trafi
jedno pamięta
w końcówce końca
autodestrukcja włącza nadzieję

[tabakiera]

autodestrukcja włącza nadzieję
a ta nadzieja głupio się śmieje
stawia na nogi i na kolana
rozkaże padać
a twego pana
głupia nadzieja przy władzy trzyma

ale polegnie kiedyś
gadzina

[eka]

gadzina w głowie się gadzi
tworzy
milion w niej wielotwarzy
jadem i wstrętem
światło utrąca
jest zabójczo męcząca
fantazmatuje w najlepsze
wrzeszcząc że dalej nie chce

zabierz jej skręta

[tabakiera]

zabierz jej skręta
bo nie pamięta
jak pachnie ziemia
jakie marzenia
mają jej dzieci
mąż i wujenka

by żyć zaczęła
zabierz jej skręta

zobaczy słońce
zobaczy chmury
księżyc i gwiazdy
i los ponury
być może będzie
lecz nie zamglony

daj zamiast skręta
cztery batony

[eka]

cztery batony pradziadka Staszka
mają się dobrze w skrytce sekretarzyka
ale
na wszelki wypadek nie rozbieram
termin ważności (serio!)
upłynął w poprzednim tysiącleciu

pod słodkościami ze stajni "Wedel”
tabula rasa
kilkanaście kartek w linie
odbielonych jasnozieloną patyną
(ano stało się biureczkowi kawał czasu
w zawilgoconej piwnicy)

i teraz kuszą ciutek pomarszczone:
weź
zgwałć
poczernij od ręki
nie lękaj się!

a w życiu – ocaleńcy!

dziewiętnaści wieków wcześniej
skośnooki eunuch Cai Lun
z jedwabnych i lnianych szmat
(również znoszonego przyodziewku dam
cesarskiego dworu) ustanowił
papierową dynastię

perła w koronie stworzenia
po defloracji - tabula sordidum -
krewni się bardziej
z ciałem naszym i duchem

współczuję

[tabakiera]

współczuję tym od chińskiego muru
i tym od terakotowej armii
z kaprysu wodza
przez jego próżność

życie za kamień
kamień za pracę
się nie podniesiesz
-następny wniesie

padli i nieistotni
anonimowi
wcale niechętni
brać udział w cudzie

złamane kości
napięte mięśnie

ludzie
zwyczajni ludzie

[eka]

zwyczajni ludzie made in Earth
pokażą wszystko
teraz świt na żywo – na pełnym ekranie
spod planety wyskakuje gwiazda
w kilku zwyczajnych językach
widzisz to? topczat po prawej stronie
odhacza zachwyty
Alleluja!
my ideals live in iss – pisze naufal
mam tak samo jak on (ona?)
lecz sacrum Earth From Space LIVE znika
szok
zwyczajni ludzie – zwyczajnemu człowiekowi
pchają w oczy samobieżny odkurzacz
maleńki dysk ziemioludka
w gustownie urządzonym salonie
połyka skały roztarte przez czas
i już po piasku

koniec długiej reklamy
pod warstwą chmur
na dnie oglądanego Pacyfiku
może trochę go dla nas zostało

https://www.youtube.com/watch?v=EEIk7gwjgIM

[tabakiera]

na pewno trochę go dla nas zostało
i uwiera w ogromnym bucie
ziarno ziarnko ziarenko

oby do oka
się nie dostało