czarnobiel

[em_]

kamień przerzucony przez mróz i wiatr
jeśli go odnajdziesz — dojdziesz do siebie

położyć palec na ustach bez wspominania
— nie ma nic dziwnego w kłamstwie

uczepione rąk straty
pyłki tańczą spokojnie — ale drgnij
a wszystko się rozsypie

znów ciemne plamy jak czarny śnieg
— niech już nie będzie luk w rozpaczy —

to nic zbawiennego — kochanie człowieka
gdybyś tylko mógł

spojrzeć w oczy sarnom i lisom
wiedziałbyś od razu

[eka]

Czarnobiel... Em_ neologizm w pierwszym skojarzeniu odsyła mnie do tragedii w Czarnobylu. Ale to nie ten trop.

Zima, mróz, wiatr i kamień:

kamień przerzucony przez mróz i wiatr
jeśli go odnajdziesz — dojdziesz do siebie

Imiesłów -przerzucony- najpierw zobaczyłam skalny okruch jak mokry materiał na lince. Drugi rzut myśli po dołożeniu 2. strofy: zastygnięcie utraty, odrzucenie jej, czyli własnego ja.
Można tak, na jakiś czas, na chwilę w spokoju bez dotyku wspomnień.

ale drgnij
a wszystko się rozsypie

znów ciemne plamy jak czarny śnieg

Luki od rozpaczy nie leczą, a miłość do człowieka nie zbawia.

I ta świetna metafora pointy - szacun, Em_
Oczy zwierząt, Panie.

[em_]

Dziękuję Eko :-)

[Lucile]

Czarnobiel, jak światłocień. Bardzo malarski i pełen symboli obraz stworzyłaś. Podoba mi się. Ta ciemna część w nas zalega kamieniem, ale wyczuwam, że „kamienne serce” ma szanse na odkupienie i katharsis. Do takiego wniosku kieruje mnie puenta wiersza.

gdybyś tylko mógł

spojrzeć w oczy sarnom i lisom
wiedziałbyś od razu

Oczy zwierząt nie kłamią, nasze... już tak, chociaż kłamstwo potrafi zdemaskować mowa ciała.

nie ma nic dziwnego w kłamstwie

uczepione rąk straty
pyłki tańczą spokojnie — ale drgnij
a wszystko się rozsypie

I dobrze.

Zawsze pociągała mnie „malarskość” pisania. Takie wzajemne przenikanie się, syci różne zmysły i – bywa że – wywołuje nieadekwatne skojarzenia.
Ale to też jest dobre.

Serdecznie
L

[lczerwosz]

jak twój awatar
przy okazji inne skojarzenie https://www.youtube.com/watch?v=luepHd6k1S4
...The piano keys are black and white,
But they sound like a million colours in your mind...

a Twój wiersz
słowa takie oczywiste, a tak nieoczywiste skojarzenia, zestawienia. Właściwie trzeba by zacytować każdą linijkę, aby dać przykład. Opinie Eki i Lucile są także moje, popieram wszystko, co napisały.
Jeszcze dorzucę:

kamień przerzucony przez mróz i wiatr
jeśli go odnajdziesz — dojdziesz do siebie

Cóż, dojść do siebie, i co innego też znaczy, jeśli nie wszystko było Okey.

Bywaj i często odwiedzaj nas

[Marcin Sztelak]

Wiersz bardzo dobry i niezmiernie ciekawie skonstruowany.
Pozdrawiam.

[em_]

Dziękuję za poczytanie i komentarze :-)

[tabakiera]

Tyle już napisano, a ja mam skojarzenie muzyczne.
Może odległe, ale natychmiastowe.
Te oczy saren.
I kochanie człowieka połączone z rozkruszaniem kamieni.
Miękkość w obliczu głazu.

https://www.youtube.com/watch?v=IiH5jYQvkMM

[Alek Osiński]

Wydaje mi się wręcz, że ten kamień to pewien
rodzaj kamienia węgielnego, którego odrzucić
nie można, podobnie do tego co mówią oczy
saren i lisów. Bardzo dobre! Pozdrawiam

[em_]

Dziękuję wszystkim :-)