kochany

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 26 kwie 2021, 21:00

czy gdyby ktoś wycenił nam czas
trwoniłbyś sekundy

z mojego tu i teraz wołam
znajdź mi światło miłość i wiedz
trwanie
tylko ono daje pewność
że nic nie wydarzy się bez nas

czy gdybyś wiedział o tym wcześniej
ulepiłbyś mnie na nowo
tchnął życie rozdmuchując żar
ukryty głęboko
w zapamiętanym zapachu dotyku
złudzeniu że wystarczy słowo
a uwierzę w dłoń która nie puści
gdy będziemy spadać
przerwie sen
zdmuchując rzęsę z policzka

ogień rzuca cień na wielką górę
ze szczytu wyraźnie widzę
że nie ma w nim zapału
i wystarczy kropla
by ugasić nadzieję

#2 Post autor: **eka** » 27 kwie 2021, 17:54

biegnąca po fali pisze: ↑
26 kwie 2021, 21:00
z mojego tu i teraz wołam
znajdź mi światło miłość i wiedz

patos...

biegnąca po fali pisze: ↑
26 kwie 2021, 21:00
ogień rzuca cień na wielką górę
ze szczytu wyraźnie widzę
że nie ma w nim zapału

...ale w kim/czym nie ma zapału? Chyba w ogniu.

Wiersz o braku szans, o przekonywaniu się, że lepiej być nie może. Smutek, dominujący temat Twoich wierszy, Ewo.

:rosa:

#3 Post autor: **tabakiera** » 27 kwie 2021, 19:13

Troszkę przegadałaś i poszłaś ciut na łatwiznę ze skojarzeniami.
Ale może być.

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 28 kwie 2021, 15:18

Smutny wiersz, chociaż upływ czasu sam w sobie jest smutny.
Najbardziej do gustu przypadł mi otwierający dwuwers, dalej też jest ciekawie, może tylko odrobinkę zbyt patetycznie.
Pozdrawiam.

biegnąca po fali · #5 Post autor: **biegnąca po fali** » 02 maja 2021, 23:00

eko, tabakiero, Marcinie - dziękuję za poczytanie:)