W letnie popołudnie

[Agnieszka R.]

Zagajewskiemu zdarzało się podobno
spotykać ludzi z różnych epok
dziś gdym zbliżała się do kościoła
zobaczyłam inkwizytora w czarnej kiecce
zastanawiałam się co powiedzieć
szczęść boże a może tylko pochwalony?
nim się stopiliśmy w silnym blasku letniego słońca
skręcił w kościelną bramę
chciałam zapytać czy zamieniłby kamienie w chleb
a może byłam gotowa na dzień dobry
na spojrzenie
tylko i aż człowieka
i znowu się nie udało

[lczerwosz]

Czasem lepiej nie wiedzieć, nie sprawdzić. Zostaje myśl, przypuszczenie niedorzeczne. To także jest życie, a może przede wszystkim.

[Marcin Sztelak]

Może i dobrze, że się nie udało. Dobry wiersz.
Pozdrawiam.

[Agnieszka R.]

Dziękuję Wszystkim za komentarze:)

[Alek Osiński]

"gdym zbliżała się do kościoła" fajny archaizm
ale tak nawiasem mówiąc po inkwizytorze
wiele empatii spodziewać się raczej nie można.

Przy okazji przypomniał mi się film "Menocchio"
o inkwizycji i pewnym włoskim młynarzu "heretyku". Wart obejrzenia.

Pozdrawiam : )

[Agnieszka R.]

Dziekuje ślicznie Alku