Schody na poddasze II

[Leon Gutner]

Gdybym nagle odszedł
umarł
cicho zmienił się w nikogo
wiedz że czeka długa droga
i że chwilę byłaś
drogą

kiedy w końcu zasnę
zniknę
to na przekór własnej woli
więc wspominaj mnie najlepiej
pomyśl że już nic
nie boli

gdybym być już dalej
nie mógł
to spróbuję duszę w światło
zmienić a ty pomyśl czemu
kochać wcale nie jest
łatwo

gdybym próżno zawisł
czekał
na to że dołączysz do mnie
zapamiętaj jak człowieka
z najpiękniejszych dobrych
wspomnień

gdybym gdzieś tam odkrył
nagle
że raj niebo wielką kpiną
niechby tylko nie przepadło
wszystko co się
przydarzyło

kiedyś i ty ruszysz
w drogę
już nie będzie na niej schodów
znajdź mnie wtedy całą sobą
i na końcu końców
obudź

[Lucile]

Bardzo ładnie zrytmizowany, z nienachalnymi rymami wiersz o rozmijającej się miłości.
Bo przecież miłość; to droga - bywa że, niestety - równoległa; to schody - oby częściej - w górę, a najlepiej do wspólnego poddasza, czy innej mansardy.

gdybym gdzieś tam odkrył
nagle
że raj niebo wielką kpiną
niech by tylko nie przepadło
wszystko co się
przydarzyło

kiedyś i ty ruszysz
w drogę
już nie będzie na niej schodów
znajdź mnie wtedy całą sobą
i na końcu końców
obudź

a te wersy najbardziej

Pozdrawiam
L

[Leon Gutner]

Dziękuję i pozdrawiam Lucy.

Z uszanowaniem L.G.

[eka]

W tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało na raz... a szczególnie Tam, w Nieznanym.
Pomyślałeś o tym peelu? Schodzimy się, rozchodzimy, wracamy lub nie.
Jeśli kogoś naprawdę kochamy, to zapominamy o sobie.
Ważne, że ten człowiek jest szczęśliwy.
Nawet w związku z innym. Szczególnie wtedy mamy najlepszą okazję sprawdzenia swojego uczucia.

Ot, refleksje po lekturze Twojego wiersza, Leo.
Dobry on! Trzyma po przeczytaniu.

[Leon Gutner]

Dziękuję za refleksję Eko.
Peel pomyślał sobie że dobrze byłoby gdyby wszystko w temacie było tak oczywiste jak w Ekowej refleksji.
Niestety tak nie jest .
A mimo to dobrze że są wiersze i są refleksje.

Z uszanowaniem i peelem L.G.