Selfie, perspektywa... I "Moje buty"

[bonkreta]

IMG_20220906_094327.jpg

Moje buty

tyle do popełnienia głupstw!
choć “głupstwo” - nietrafione słowo.
wszystko mi mówi - zrób coś, zrób,
choćby stukali palcem w czoło
i przesądzali - “brak rozsądku
w tym absurdalnym z gruntu wątku”.

pan A:
patrz przeto, z czego chleb!

pani B:
nie bierz się za to, moja droga.
fałszywy krok i co? na łeb!

pan C:
przeceniasz siły, brniesz w utopię.

pani D:
jak chcesz pod rynnę - do cna zmokniesz!

(...)

a “głupstwo” - nietrafione słowo;
więc nie kupuję! wnoszę sprzeciw!
bez rynny można się utopić,
nawet gdy wody nie uświadczysz.
wszystkim literom alfabetu
z uporem powiem: moje głupstwa!
i życie moje, no i buty,
i rynna - pełna, albo pusta,
jak los, kręcony w szklanej kuli.
chwycę i może mnie przytuli
wbrew rozsądkowi. chociaż raz!
miast siebie, rozczaruję was.
____________________

[eka]

Ale fajne!

[bonkreta]

eka, fajnie że tak uważasz
Pozdrawiam po wakacyjnej przerwie

[Lucile]

Mnie też się podoba, radosna fotka z i adekwatny do niej tekst. Przecież bywa i tak, że buty niosą nas tam... gdzie same chcą.

[bonkreta]

Lucile, buty, albo i bose stopy... Nie wszystko da się, albo nie wszystko warto planować czy reżyserować.
Dziękuję i pozdrawiam