nieco jaśniej

[niewenus]

oznaki życia wypatrzyłem przez witrynę i nie mogłem
inaczej. zstąpiłem, jak stałem. tłumaczyłaś mi kiedyś,
jaki to niebezpieczny nawyk. próbowanie kawy w tych
dziwnych miejscach, gdzie jeść nie dają, a i prosecco
człowiek nie uświadczy. pochodzisz z daleka,
ukształtowana przez łaskę tradycji złamaną przez
kompleksy. już mnie to nie gnębi, zdałem broń,
by docenić dobro.

"... łazi, gdzie chce i nie ma zamiaru się słuchać. wiem
dobrze, jak źle to się skończy. wywróci na lewą stronę mózg
lub serca zabraknie. i znowu będzie na mnie. zmarnowane
tyle czasu, litowałam się , a ten co? nie potrafił docenić.
mam teraz za swoje, a rodzice ostrzegali. "

niełatwo wracać do siebie z dalekich podróży. a zwłaszcza
tych poza umysł i ciało. teraz słucham kawiarnianego szumu.
gwaru kwiatu lokalnej społeczności w sosie własnym. w tym
jest sens i wystarczająco dużo życia, żeby chciało się dożyć
chwili, w której ktoś powie, że jestem wart akurat tego
złamanego grosza.

"znowu siedzi przy pustym stoliku wpatrując się bóg wie gdzie.
tak bez końca sączy tę kawę. później zamknie się u siebie,
będzie udawać, że było wspaniale i nic nie boli. przynajmniej
się nie łajdaczy. kiedyś zniknie. nie mam już na niego siły."

patrzę przed siebie. mam wrażenie, że ktoś nadaje na mojej fali:
kreska kropka kreska. goście do mnie przyjechali. tylko spokojnie,
przecież się nie pali.

[Marcin Sztelak]

Jest ciekawie, dobrze napisane jednak końcówka "siada" jak dla mnie, mam wrażenie, że goście przyjechali its zbędne, milczeniem pomijając kiepskie rymy w tych frazach.

[Lucile]

To już wiemy (nick − niewenus), że nie jesteś rzymską boginią miłości, ani drugą planetą w Układzie Słonecznym, która kręci się w odwrotną stronę, niż pozostałe. Tak na marginesie, moja wyobraźnia poczęła mi (i wcale nie złośliwie) podpowiadać, czy, aby w takim razie, skoro niewenus, to może takadonis. A ponieważ… nic więcej – oprócz pierwszego tu zamieszczonego tekstu (tu podzielam zdanie Marcina Sztelaka) − o sobie nam nie powiedziałeś/aś, nie jest mi "nieco jaśniej" i błądzę w niepewności.

Wiem, wiem, portale literackie to już prawie przeszłość, ale nadal mamy swoje zasady i reguły. Dlatego serdecznie zapraszam do pokoju powitań (Poznajmy się), przeczytania naszego regulaminu, przejrzenia dostępnych Działów, może też pozostawienia jakiegoś tam komentarza i po tych drobnych, wstępnych „niedogodnościach” rozgoszczenia się oraz prezentowania własnej twórczości.

Pozdrawiam
Lucile

[niewenus]

dziękuję wam za pochylenie się nad wierszem i wyczerpujące komentarze.

[lczerwosz]

Dobrze jest tak siąść, podsumować, nawet, gdy nic się nie zgadza. Nie musi, a co mi kto zrobi.

[niewenus]

Wierzę, że w wierszu nic nie dzieje się bez powodu. Dziękuję za odwiedziny.