Właśnie się spełnia

[Gloinnen]

Z drugiej strony przychodzi. Od wschodniej.
Jak zmęczenie po nocnej gorączce mdli
i trwa. W tym pokoju dziś po południu
matka zszywała jeszcze
strach z blaskiem świecy.

W okna wdziera się dudnienie. Wszystkimi odcieniami czerni
Wypełnia senne gąsiory krwią z rozciętych
imion. Teraz toczą się przez miasto krzykliwymi
mgnieniami. Rozbijają o uliczne rozpadliny.

Kamień na kamieniu nie zostanie z tych zim.
Мамо, ходімо додому; w pętli
dziecięce cienie przekrzykują się
przez całe dekady.

Z drugiej strony. Trzymają się za ręce
ci, co jeszcze nie zamknęli oczu, a już nie pamiętają.
Będą przeciekać smugami dymu w podziemne źrenice.
Prosimy do nas.

Ciepło-zimno. Palce utknęły w szparze między szybą
a konturem drona.
Нехай колискова триває.

____________________
Glo

[eka]

Kontekst upiornie realny. Co w nim właśnie się spełnia?
Śmierć?
Postawiłabym z powodu nakreślonych obrazów na... spełnianie się życia po życiu.
Nagłe wyrwanie z codzienności, zdumienie, niemożność odejścia ze świata żywych.
Umarli zostaną tu na zawsze, chociaż kamień na kamieniu się nie uchowa.

Przejmujący wiersz. Realność ubrana w czysty liryzm.

[lczerwosz]

Bałem się skomentować. Wyparłem w Nowy Rok i Sylwestra. Może nie tylko ja.
Wszystko trwa chwilę, jak rozbłysk wybuchu. Potem jest następna chwila. Tylko inni ludzie, inne rudery, inne trupy. Niekończące się chwile. Cała historia.

[tabakiera]

Bardzo dobry, mocny i obrazowy.

W tym pokoju dziś po południu
matka zszywała jeszcze
strach z blaskiem świecy.

- piękne obrazowanie emocji i sytuacji.

[Marcin Sztelak]

Można rzec norma, tak to już jest od czasów niepamiętnych... Ech... Bardzo przeciągłe.

[Gloinnen]

Eko, miło mi widzieć Cię pod moimi wierszami.

Leszku, to jest niemal karmiczne.

tabakiero - dziękuję:)

Marcin Sztelak - dzięki również.


Glo.

[lczerwosz]

to jest niemal karmiczne.

co?

[Gloinnen]

inni ludzie, inne rudery, inne trupy. Niekończące się chwile. Cała historia.

Nie ciągnij mnie za język, wolę tego nie rozwijać tu i teraz.

[lczerwosz]