***

[Agnieszka R.]

i

[eka]

Mój brak poetyckiego wyczucia... no sama rozumiesz : )

[Agnieszka R.]

Droga Eko. Myślałam o Tobie ostatnio... proszę... i jesteś Po tym moim stwierdzeniu możesz po mnie jeździć. Zasłużyłam. Strasznie nie lubię jak ktoś upublicznia moja prywatną korespondencję. A wiesz kto się tej próby na innym portalu podjął bez mojej zgody zresztą. Może ktoś jeździć po tekście mym upublicznionym ale żeby korespondencję? Nawet jeśli to są dwa słowa to mhm zdaniem nie wypada. Przepraszam jeśli Ci ubliżyłam. Bylam w tedy opanowana przez silne emocje.

[eka]

Droga Agnieszko, posiłkując się swoim, pewnie około dwudziestotysięcznym dorobkiem komentarzy, powiem Ci tak: nie ma większego sensu w komentowaniu tekstów. Taka aktywność zabiera czas, zamiast inicjowania kreatywnego dialogu bardzo często naraża na mniej lub bardziej niewybredne ataki sfrustrowanych twórców, jest powodem niezdrowej rywalizacji, zawiści... no trzeba chyba być naiwnym, by mimo to ciągnąć ten wózek dalej a i lubić słowo pisane, i... w sumie ludzi, którzy je tworzą.
Wracając do meritum, absolutnie masz/miałaś prawo do wyrażenia takiej opinii. Mylić się, błądzić jest sprawą ludzką. Nie jesteśmy komputerami z wpisanym algorytmem obiektywnej oceny literek.
Dopóki mi ktoś nie powie wprost co myśli o negatywnym aspekcie moich opinii (jak Ty uczyniłaś lub np. wcześniej Lenartowicz (Karma) podchodzę do tekstu i dzielę się wrażeniami. Wiem to po sobie - cisza pod tekstem nie jest miła dla Twórcy.
Dlatego doceniam wysiłek każdej osoby, która skomentuje moje bazgrołki. Oczywiście merytorycznie, a nie ad personam, w dodatku rodem z magla. Takiej jednej pani, która preferuje maglarskie wycieczki już napisałam merytoryczną opinię, a nawet pokuszę się o szerszą recenzję.
Kilka recenzji wyszło spod mojej ręki, czy do tomików poezji, czy tekstów umieszczanych na portalach. Wiem, że nie jest to bułka z masłem, potrzebna jest wiedza i praktyka analityczno-interpretacyjna. Oraz oczywiście przynajmniej średnie oczytanie w celu porównań na szerszym tle.
Powiem Ci zupełnie szczerze, że nie potrafię sobie przypomnieć treści wyimka z "publicznej korespondencji", za to pamiętam wnioski z analizy i interpretacji TCz.
Tacy ludzie to wyjątki na portalach. Miałam kilkakrotnie takich Recenzentów pod swoimi tekstami. Były to opinie pozytywne, ale i negatywne jak najbardziej też. Te drugie uświadomiły mi porzucenie myśli o poświęceniu się pisarstwu.
Klepałabym w klawiaturę i zderzała się z murem dla mnie nie do przeskoczenia.
Ty ten talent masz, a i odwagi mnóstwo.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

[Agnieszka R.]

Eko jak Ty mnie dobrze znasz:) Tak. Na pewno jestem odważna to cecha ktora przy różnych ograniczeniach mi pomaga.
Pierwsza książka moja była o chorobie poczuciu krzywdy.
Druga książka nad którą pracuję jest o przełamaniu traumy próbach wyzwolenia odnajdywania się w odbiciach innych. Dzięki pisaniu wierszy do tej drugiej książki pokochalam wreszcie siebie zaakceptowalam z ranami i jest git.
I trzecia książka w dalszych planach może 2024 2025 będzie o leczeniu. A kiedy leczenie jest skuteczne? No właśnie wtedy gdy zaakceptuje człowiek siebie. Na tym poziomie przechodzimy do leczenia. Wtedy jest moc :)Tworzę cykl wieloletniej terapii:) dobry dziennik dla studentów medycyny;)

Spelniam tylko swoje marzenia droga Eko:) A marzeniem moim tez jest wyklad dla studentów medycyny w klinice psychiatrycznej hihi. Kto wie może to tez się spelni. Póki co chce moje wiersze o lekach czasopismo "Dla nas" które wydaje Stowarzyszenie "Otwórzcie drzwi".
Z tym talentem to nie przesadzajmy. Ja nieraz nad jednym wierszem siedzę i z siedem poprawek popełniam. Nie jestem doskonała niestety.
Serdecznie Cię pozdrawiam:)
Agnieszka
Dziękuję że się odezwałaś. Miło mi niezmiernie.

[Gloinnen]

Ten wiersz jest namacalnie blisko życia,a to jest zawsze duża zaleta.

Pozdrawiam,
Glo.

[Agnieszka R.]

Gloinnen:) bardzo dziękuję. Ja zawsze jestem, prawie zawsze blisko życia. Kiedys był wywiad z Osiecka.
Zapytano ją czy łatwo jej się pisze. Odparla ze tak. A o czym pani pisze? O życiu. A łatwo się Pani żyje?

Cisza....

[Marcin Sztelak]

Samo życie można powiedzieć.