Mitologiczne zwierzątka

[Marcin Sztelak]

Pasą się w ogrodzie
wylizując do czysta ścieżki.
Z cukierków ze sztucznego cukru,
w sztucznych papierkach.

W rogach, dobrze ukrytych
przed oczyma powołanych,
kręcą reklamy
z nieszczęśliwymi ludźmi.

Niewinne potwory łkają
rzewnymi łzami.
Tworzą kałużę, w nich żaby
knują spiski, przeciwko
wszystkim.

Książęta odpowiedzialni za całowanie
usta mają w ciup
zasznurowane. Zwierzątka pokotem
kładą się z dezaprobaty
dla absolutnego braku magicznych
przedmiotów.

Donośne chrapanie
i szyderczy rechot na dobranoc.

[eka]

Pudrowanie rzeczywistości jest lepszym złem niż totalna z niej czarna drwina.
W wierszy na odwrót, ale przemyśl.