zabiera ziemia

[nienażarty]

Odprasowane wszystko w kancik
i prawie każdy jest na baczność.
Wokół tłum ludzi dobrze znanych,
a oczy pełne łzawych zasłon.

Wiadomo; wszystko musi minąć.
O wieko tłuką grudki ziemi.
Ja tuż nad wami wraz rodziną
choć nie widzicie - istniejemy.

Zabiera ziemia, to co ziemskie;
solidny trzos i ból z chorobą.
Żałosny płacz już nic nie zmienia,
ta rozpacz jest nad samym sobą.

Kokon z materii w proch przechodzi,
w swych uszach słyszysz moje kocham.
Jeszcze bezradnie wzrokiem wodzisz,
w niedziele daruj - będzie słota.

Gdy tylko wspomnisz, już przybywam.
Czasami przyjdę nawet we śnie.
Wiem, że nie wierzysz, ale powiem:
kiedyś mnie ujrzysz - krzykniesz jesteś!

[Leon Gutner]

Wszystko co ziemskie nam nie obce.
Dobrze oddałeś istotę ceremonii i przemiany.

Z uszanowaniem L.G.

[tabakiera]

Samo życie, a z nim nierozłącznie - śmierć.

[nienażarty]

Leon Gutner,
jedyne co pozostaje przygotować się do dalszego życia

tabakiera,
życie trwa po obu stronach tęczy

Dzięki i pozdrawiam a póki co to stu lat