Wiersz niedokończony

[Marcin Sztelak]

Braknie poranków w zapachu kawy
i zaokiennej mglistej niepewności
kroków zasnutych dymem.

Ulotnych fraz dogasających w popielniczce,
smaku przypalonych opuszków wymieszanego
ze stygnącym pocałunkiem snu.

Braknie śniadań przeżuwanych naprędce
wraz z nieziszczalnymi planami.
Słońca i deszczu, gwałtownych burz
w szklance, kieliszku.

Mokrych psów łaszących się do nóg,
kocich nieodgadnionych pomruków.
Nawet natarczywego pukania listonosza,
rozlicznych potknięć na prostej drodze.

Braknie. I już.

[Alek Osiński]

Dojrzała liryka. I już.

https://www.youtube.com/watch?v=qTlkVTwMLFs

[Lucile]

Tak, kiedyś braknie, ale nie każdy tak ładnie i dobrze potrafi o tym napisać.
Ty - Marcinie - tak.
Wiersz złapał i trzyma, skłaniając do przemyśleń... bywa niewesołych.

Pozdrawiam.