lęk

[Krokus]

porysowane lustro
spojrzało mi w twarz
to nie mogłem być ja
szybko odwróciłem wzrok

lodowaty dotyk
przeszył skórę
chcąc wejść do środka

zacząłem biec
kamyk z buta
coraz mocniej
wchodził do głowy



ślepa ulica
zabrzmiała ciszą
z zaciśniętymi kratami

[eka]

Ja widzę dwie interpretacje tego świetnego wiersza, tej sceny.
Pierwsza: lęk przed fizycznymi objawami starości.
Druga: niemożność ucieczki przed oceną nieakceptowalnych zachowań.

Jakby nie było... uderzył Twój liryk.
Piszesz coraz lepiej, gratulacje!

[Krokus]

Ja widzę dwie interpretacje tego świetnego wiersza, tej sceny.
Pierwsza: lęk przed fizycznymi objawami starości.
Druga: niemożność ucieczki przed oceną nieakceptowalnych zachowań.

Jakby nie było... uderzył Twój liryk.
Piszesz coraz lepiej, gratulacje!

Dzięki za komentarz, co do tego czy piszę coraz lepiej, hm... to stary wiersz, trochę zmieniony od tego wcześniejszego, ale nieznacznie.

[eka]

Ja widzę dwie interpretacje tego świetnego wiersza, tej sceny.
Pierwsza: lęk przed fizycznymi objawami starości.
Druga: niemożność ucieczki przed oceną nieakceptowalnych zachowań.

Jakby nie było... uderzył Twój liryk.
Piszesz coraz lepiej, gratulacje!

Dzięki za komentarz, co do tego czy piszę coraz lepiej, hm... to stary wiersz, trochę zmieniony od tego wcześniejszego, ale nieznacznie.

I co mam rzec na owo verbum dictum? : )
Jeśli uraziłam, sorry.

[Krokus]

Ja widzę dwie interpretacje tego świetnego wiersza, tej sceny.
Pierwsza: lęk przed fizycznymi objawami starości.
Druga: niemożność ucieczki przed oceną nieakceptowalnych zachowań.

Jakby nie było... uderzył Twój liryk.
Piszesz coraz lepiej, gratulacje!

Dzięki za komentarz, co do tego czy piszę coraz lepiej, hm... to stary wiersz, trochę zmieniony od tego wcześniejszego, ale nieznacznie.

I co mam rzec na owo verbum dictum? : )
Jeśli uraziłam, sorry.

Nie, nie uraziłaś, a co do mojego pisania, różnie z nim bywa.

[eka]

Dzięki : )

[Toyer]

Gdy się boimy siebie nie poznajemy - lustro zawsze prawdę powie - jesteśmy odbiciem tego co myślimy - za kratami lęku jest odwaga - ja ostatnio byłem wstanie silnego lęku - powoli zaczynam poznawać siebie w lustrze

[Krokus]

Gdy się boimy siebie nie poznajemy - lustro zawsze prawdę powie - jesteśmy odbiciem tego co myślimy - za kratami lęku jest odwaga - ja ostatnio byłem wstanie silnego lęku - powoli zaczynam poznawać siebie w lustrze

Gdy się boimy siebie nie poznajemy - lustro zawsze prawdę powie - jesteśmy odbiciem tego co myślimy - za kratami lęku jest odwaga - ja ostatnio byłem wstanie silnego lęku - powoli zaczynam poznawać siebie w lustrze

Dzięki za komentarz, to dobrze, że zaczynasz poznawać siebie w lustrze.