"nie ma dla mnie innych miejsc"

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 27 maja 2018, 13:31

więc noc pani Różo noc
ale jaka

jest tak ciemno że nie widać strachów
czyhających pod łóżkiem
tylko kurz
i cóż

to chyba dobrze
nie muszę się już bać
zazdrościć innym włosów czy też zabaw
w pobliskim parku też noc
i to jaka

można beztrosko biegać
i śmiać się w głos
bez zakłócania ciszy po sobie
po mnie kto

czy tylko ona i wiatr
kołysze pozornie pustymi huśtawkami
bezboleśnie i miarowo sączy się czas
a kroplówka kap kap
usypia czujność
oddalonej o pewność podłogi
bo przecież jestem

ale jak
tak że to strachy zaczynają się bać
teraz one pani Różo

#2 Post autor: **eka** » 27 maja 2018, 20:05

Inspiracja piękną lekturą. Próba opisu zgody na najtrudniejsze.
___________
Forma... wyraźnie eksperymentujesz, odchodzisz od swojej normy.
Silniejsze rytmizowanie (rymy i długość wersów), idziesz w stronę wiersza tonicznego. Kogo się naczytałaś ostatnio/:)
Pozdrawiam.

mirek13 · #3 Post autor: **mirek13** » 27 maja 2018, 21:02

Jest bardzo very.
I tak trzymaj.

biegnąca po fali · #4 Post autor: **biegnąca po fali** » 27 maja 2018, 22:51

Ewo - inspiracja rzeczywiście piękna. Celowo nie zaznaczyłam jej źródła (tak z ciekawości czy ktoś skojarzy tekst z książką "Oskar i pani Róża".)
Eksperymentuję. Fakt. Przy okazji Twojego komentarza sprawdziłam sobie co to wiersz toniczny, bo ja naprawdę niewiele wiem o pisaniu,
a o poezji to już chyba najmniej. Nikogo się nie naczytałam. Poza portalową nie sięgam do poezji. Czasami do starych tekstów Lipskiej. Ale rzadko.
Bardzo rzadko. Dzięki za lekcję;) Pozdrawiam.

Mirku - wery? No, no...
Thx:)

#5 Post autor: **lczerwosz** » 27 maja 2018, 22:57

A pani? Cóż, nie chce tych róż.
http://www.tekstowo.pl/piosenka,marek_g ... serce.html

EdwardSkwarcan · #6 Post autor: **EdwardSkwarcan** » 27 maja 2018, 23:22

Duże brawa

Marcin Sztelak · #7 Post autor: **Marcin Sztelak** » 28 maja 2018, 11:41

Piękny wiersz i piękna inspiracja.

Pozdrawiam.

biegnąca po fali · #8 Post autor: **biegnąca po fali** » 28 maja 2018, 22:47

Leszku, Edwardzie, Marcinie - dziękuję:)

:kofe:

pallas · #9 Post autor: **pallas** » 29 maja 2018, 19:41

Cześć, biegająca na fali,

Przyłączam się do ochów i achów.
Bardzo piękny wiersz, pella wiersza można określić, a jednoczenie może być to każdy.
Podano adresatkę panią Różę, czytać można dosłownie jako tylko ją, ale wydaję mi się, że to jest adresowane do tych, którzy stracili kogoś w życiu i nie mogą się z tym pogodzić.
Krótkie wersy i rymy dodają klimatu, dają czas na oswojenie czytelnika z tematem wiersza. Nic nie przyśpieszają, bo czy śmierć nie przychodzi raz wcześniej, a raz później? Zawsze w nie porę.
Nawet powtórzenia służą temu, aby wprowadzić w ten stan czytelnika, że jest ciemno. Nic nie widzimy, a każdy szmer przyprawia nas o gęsią skórkę.
Czy mamy się poddać i uciekać? Zazdrościć? Nie! to nas może tylko pogrążyć.
Może ktoś nam bliski odszedł na zawsze. Na pewno są z nami, nie raz czujemy ich obecność.
I końcówka, która jest dal mnie klamrą i puentą w jednym - jak coś takiego może wystąpić jednocześnie.
Klamrą, bo znów powracamy do pani Róży - ile w tym zwrocie szacunku i majestatu jednocześnie - którą pociesza peel.
Puentą, ponieważ mówi, że każdy kto stracił kogoś bliskiego, ni musi się bać strachów, czyli różnych przeciwności. ta osoba zawsze z nią pozostanie w sercu i wspomnieniach.

Tyle ode mnie,
APS :rosa:

PS. Książki nie czytałem, wiersz zachęcił mnie do jej przeczytania jeszcze bardziej.

Alek Osiński · #10 Post autor: **Alek Osiński** » 30 maja 2018, 16:24

Dobre. "pewność podłogi" lekko tylko zachwiała u mnie zmysłem czytelniczym. Hej : )