Rytuał

[point of view]

to dobrze, że nadal
śniąc ufnie i czysto, wierzysz
w mistycyzm kiedy gwiazdy spadają,
w międzyczasie naprawiane są serca

gdy ułamki nieba spalają się
nim dotkną naszych głów,
większość z nas odkrywa tyle życzeń,
a jednak nie mówisz głośno - pragnę

myślisz wyważonymi zdaniami,
nie chcesz żeby wirowały nad horyzontem,
jak tumany wędrownych ptaków

gdy ciało opłakuje zrozumienie,
robi się takie miękkie, ciepłe, wilgotne,
a serce bezbronne

[eka]

Ładny, wzruszający przekaz. Ale co tu jest rytuałem? Sen czysty, rój meteorów- życzeń, brak odwagi adresata wiersza, stan bezbronności?
Hm... zamyślił, Poincie.

[Marcin Sztelak]

Dla mnie zbyt tkliwy, przegadany i na wprost wiersz.

Pozdrawiam.