z cyklu złote myśli trudnego dzieciństwa

[Agnieszka R.]

Nie bój się miejsca od którego uciekasz, bo do niego prędzej czy później wrócisz.
Nie bój się przyszłości, bo nie wiesz, co Cię czeka. Żyj tu i teraz, a jutro samo przyjdzie. Jeśli nie nauczysz się żyć teraz, jak możesz żyć kiedyś tam...
Przez wiele lat planowałam, uciekałam. Owocem tych syzyfowych zmagań był lęk nic więcej. Byłam larwą w kokonie negatywnych uczuć. Nie miałam przyjemności, przyjaźń odeszła w dal, miłość też umknęła. Była i liczyła się tylko praca. O... jakże to żałosna osoba - nie mylić z pracowitością.
Dziś moje myślenie jest inne niż sprzed dwóch lat. Dziś inaczej widzę i słyszę wiersze. Ze skrzydeł, których jako człowiek nie powinnam posiadać
wyrastają zwierzęta.