Wdech

[Marcin Sztelak]

Wszelkie zagęszczenia skupiają się w punkcie
przecięcia dróg wiodących na manowce
odwróconych światów.

Tam łowię na starą wędkę przebrzmiałe słowa,
które niewiele znaczą skoro trzeba przełknąć
codzienny kęs umierania.

Do końca, póki ostateczne nie stanie w gardle.
Na sztorc. Jednak w konkluzji to nie ma znaczenia,
tak wiele znaków, a żaden nie trafia w sedno.
Ani nawet w bliskie okolice.

Wydech.

[em_]

Pierwsza część wiersza wydaje się przekombinowana
zagęszczenie / przecięcia dróg / manowce / odwrócone światy
— za dużo, za blisko siebie.

Reszta na tak ;-)

[Nula.Mychaan]

Mnie zachwyciłeś. Barzo mi się podoba Twój wiersz Marcinie
Nie mam żadnego ale.