najważniejsze są sufity - odpowiedź na wiersz Glo

Wiadomość

#1 Post autor: **lczerwosz** » 15 sty 2019, 23:49

przychodzi czas
że najważniejsze są sufity
smugi farby niechlujnie pomalowanej
i gruzełki na których
zatrzymuje się wzrok
odpoczynek dla myśli
co depczą się w tłumie
cały dzień i następny
mija
spokojnie
kolejność pór roku
nie gra już roli

Odpowiedź na wiersz Glo

Gorgiasz · #2 Post autor: **Gorgiasz** » 16 sty 2019, 09:19

Brzmi prawdziwie, realistycznie. I smutno.

#3 Post autor: **Gloinnen** » 16 sty 2019, 23:41

Czasem, im bardziej przed czymś uciekamy, tym szybciej wpadamy w objęcia przeznaczenia.

#4 Post autor: **lczerwosz** » 16 sty 2019, 23:43

Gloinnen pisze: ↑
16 sty 2019, 23:41
Czasem, im bardziej przed czymś uciekamy, tym szybciej wpadamy w objęcia przeznaczenia.

może nie jest tak źle

#5 Post autor: **Gloinnen** » 16 sty 2019, 23:48

Wszystkich nas dopada przemijanie.

#6 Post autor: **eka** » 17 sty 2019, 13:36

Aha.

No prosty bardzo przekaz o leżeniu na szpitalnym łóżku w unieruchomieniu, ze wzrokiem wpatrzonym w sufit.
Oczywiście metafora tu po całości.
I końcówka jakże rezonuje z wierszem Glo:)
Ech, zazdroszczę.

#7 Post autor: **lczerwosz** » 17 sty 2019, 17:32

eka pisze: ↑
17 sty 2019, 13:36
Ech, zazdroszczę.

Czego zazdrościsz? Wypatrywania błędów budowlanych?

Czy bliskiego spotkania, dotknięcia z wierszem Glo? Owszem, to jest wielka przyjemność.

#8 Post autor: **eka** » 17 sty 2019, 17:43

Widać nie zrozumiałeś Inspiracji, jeśli o przyjemności prawisz, no chyba że natury estetycznej.
Zazdroszczę, że odpowiadasz na Jej wiersz - wierszem.
Kto by nie chciał takiej formy rezonansu.

#9 Post autor: **lczerwosz** » 17 sty 2019, 18:21

Jest i przyjemność w jej sprawianiu.

#10 Post autor: **eka** » 17 sty 2019, 18:22

No, niedawno byłam w roli św. Mikołaja... fajne uczucie.