zawisły

[tabakiera]

Mirku, serdeczne dzięki za wizytę i wgryzienie się w tekst.

[biegnąca po fali]

Chwaliłam gdzie indziej, więc pochwalę i tutaj.
Tekst odstaje od innych. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Wyróżnia się tematyką i stylem. Podejsciem do poezji i czytelnika.

[tabakiera]

Miło mi, że od innych moich odstaje.
Nie sądzę, żeby szczególnie się wyróżniał, mam od dłuższego czasu niezmienne podejście.
Kwestia interpretacji.

Dzięki, Ewo.

[biegnąca po fali]

Ale nie wszystkie podeszły mi formą.

[Alek Osiński]

teolog jest uwięziony
w obrębie swojego obrazka

obraz choć pełen obrazy
nie może zatrzeszczeć w ramach
bo one sztywne drewniane
niemrawo wyciosane
z tego samego pierwiastka

co krzyż

więc krzyżem leży
pijany w sztok katecheta

może go wskrzesi kobieta?

kobieta błogo wstawiona
i nigdy nieupojona
niewiasta z powołaniem

być może świętą zostanie
gdy wstanie w niej z martwych poeta
by szukać w obrazie człowieka

Bardzo ciekawy wiersz. Z doświadczenia wiem jednak
że im ramy bardziej sztywne, tym bardziej potrafią trzeszczeć.
Może to jednak i dobrze, bo im więcej sygnałów
wewnętrznego napięcia, tym więcej daje do myślenia.

"kobieta błogo wstawiona" to brzmi bardzo kusząco
nie w rajskim aspekcie wprawdzie, okazuje się później, a bardziej
ala wskrzeszenie Łazarza. No ale racja - w miłości
nadzieja i siła. A pewnie i obraz ożyje
na podobieństwo człowieka. : )

[tabakiera]

Alku, gorąco dziękuję.

że im ramy bardziej sztywne, tym bardziej potrafią trzeszczeć.

Moje chcą, ale nie mogą.

[Hosanna]

Alkohol faktycznie zaciemnia
pewnie nie mniej niż skłonność ku komuś w tym przypadku kobiety

ona wie że jest an straconej pozycji
a jednak wierzy
że może go ocalić jeśli podejdzie do do tego z cała niewinnością mistycyzmu
służąc mu najpierw zanim pragnąc czegokolwiek od niego
wszak w tej wierze jednak kryje się jakiś okruch nadziei na zabronione


a może to brat ksiądz
pijany alkoholem a może tylko fanatyzmem
i walka aby go nie odrzucić
ale zobaczyć w nim człowieka

cokolwiek ...
na pewno dużo w tym emocji
walki
i lękliwej nieco nadziei

[tabakiera]

Hosanno, serdecznie dziękuję.