TO, CO MASZ NA SOBIE

[falkon]

Autentyczna percepcja wydostaje się na brzeg, niczym krzepka atletyczna postać. Zawsze tak jest, gdy chcę być inny. Niekiedy zapuszczam brodę i wąsy, to znów golę.
Kontemplacja miękkich figur, potyka się o krawężnik i wybujałą interpunkcję, mam z nią problem.
Chciałbym zabrnąć do srebrnego słońca, na mgiełce z fontanny i tam zostać. Uśmiecha się dziewczyna z sąsiedniego okna. - Toć, takowego nie ma!

Gołębie i melodie omijają przechodniów. Gdyby nie : ALE - To można by unieważnić wszystko, co było wcześniej.
Fragmenty koślawe, wszystkie literki ułożone poprawnie, okryły się chandrą, nie mogą wymienić się pocałunkami konwencjonalnymi.

W tej oto miksturze czuję się doskonale.
Kipię siłą witalną.
Choć świat niepostrzeżenie zaczyna zostawiać mnie w tyle.
Gdyby życie straciło bezczynność, to ja z bukietem róż przybędę. Miarowo puszczę w ruch mechaniczne serce.
Nadrobię zaległości w pracy papierkowej.

Mimo osobistych rozterek
rozmowę kieruję na właściwy monolog:


Nitką moich pragnień
załataj blizny czasu
aż się wypełni co sądzone
w konfiguracji uczuć i kształtów.

Wykrój wzorzec jedyny
zatrzaskiem swych ramion
na wszystkie okazje
terytorium twarzy centymetrem zmierz.

Szary guzik z pętelką
zaplątany w imperatyw.

Ślicznie wyglądasz w nowej sukience
w kolorze starego złota
z motywem skrzydła szarej mewy.

Przestań ignorować lustro.

( w pozłacanej ramie )

[mirek13]

Istotnie masz problem.
Nie tylko w kontemplacji miękkich figur i wybujałej interpunkcji z konfiguracją uczuć i kształtów.
Jakiś psychoanalityk właśnie wyje ze szczęścia.

[eka]

Konwencjonalność odbioru jako figura cherlawa, po stokroć zużyta i w kontrze AUTENTYZM percepcji - świeżej, silnej, zaskakującej, niewiązanej tradycją, możliwościami czytania tak a nie inaczej.
Jest miksturą (wyobraźnią?) ożywczą, inaczej widzącą rzeczywistość, choć rozum (toć tego nie ma) ją neguje.
Ale co tam, wszystko jest względne. Dojrzałość można zobaczyć w złotej ramie, zupełnie inaczej spojrzeć na siebie lub na innego (adresatka wersów).
A także odrzucić konwencjonalność zapisu wiersza i stworzyć formę (mix) TEGO, CO MASZ NA SOBIE.

Nawet mi to leży. Coś innego, ożywczego. Tu w dodatku mocno pozytywnego dla bohaterów.
Burzenie standardów i stereotypów:)

[mirek13]

Alem ja głupi... to przecież takie proste było...

[Marcin Sztelak]

Hmm... Parafrazując autora autorytatywnie stwierdzam - to nie jest poezja...

[falkon]

Dzięki wszystkim za opinię.